Tan.Baafi
association des ethnologues qui ont un corps
کارگاه
تمرین بداهه پردازی برای بدن های درون و بیرون خانه
با قرنطینه و فاصله گذاری اجتماعی، ما در خانه ماندن را بیش از پیش تجربه کردیم و راه های جدیدی را برای حفظ ارتباطاتمان پیش گرفتیم. این وضعیت از طرفی ما را با حذف امکان لمس دیگری و از طرفی با وابستگی وجودی مان به تعاملات اجتماعی روبه رو کرد. البته ابزارهای دیجیتال نیز بیش از پیش امکانات جدیدی را برای پل زدن از خانه به آن دیگریِ دور از دسترس، در اختیارمان قرار دادند. همزمان با بقیه ی ما، هنرمندان اجرایی نیز از سرتا سر جهان تمرین هایشان را روی پلتفرم های مختلف دیجیتال با دیگران تقسیم می کنند، به واسطه ی این ابزارها فرم های پرفورماتیو جدیدی را تصور و خلق می کنند، بیش از پیش به گفتگوهای گروهی می پردازند و نگرانی ها، خشم ها، تردیدها، امیدها و راهکارهایشان را با هم به اشتراک می گذارند.
همراه و شاهد این اراده ی ارتباطی جمعی و سوالات متعددی که به همراه می آورد ، در لابراتوار تن.بافی ما طرح پژوهش-آفرینش « جایی بین پوست ها - بداهه پردازی برای بدن های درون و بیرون خانه» را رشد دادیم تا با جستجوگری میان تجربه فردی و بدنی در مواجهه با ابزار دیجیتال، راههای در جمع بودن و با جمع حرکت کردن را بکاویم. این جلسات آن-لاین دعوتی برای حرکت در دل این پرسش است که در «فضای مجازی» چطور و کجا تجربه ی با هم بودن ما (Being together) به با هم بودگی (Togetherness) تبدیل می شود؟ در زمانه ی جلسات زوم و ویدیو کال ها، فضای خصوصی ما کجا به فضای عمومی پیوند می خورد؟ چطور در حالی که دست به خلق جمعی می زنیم، آزادی فردی خود را حفظ می کنیم؟ در دوران « فاصله گذاری اجتماعی» رقص و تکنیک های بدنی چه ابزارهایی برای تغذیه نیازهای ما به تماس و لمس بدست می دهند؟ بداهه پردازی با بدن چطور می تواند خوشی شخصی و جمعی ما را بیشتر کند؟ چه رابطه ای میان انعطاف، مراقبت و مقاومت وجود دارد؟ و ارزش عملی بداهه پردازی در گونه های اجتماعی در حال شکل گیری چیست؟
این سری کارگاه ها بر «تکرار خلاق» و انباشتگی تجربه های رقصان تاکید می کنند و امکان مشارکت در یک روند طراحی رقص را بدست می دهند. ما به موضوعات مربوط با همزیستی، همچون «رابطه»، «همبستگی»، «آزادی عمل»، «قدرت»، «توازن»، «وابستگی -استقلال» و «خانه - بیرون» می پردازیم، و به واسطه ریز-پژوهش های کورئوگرافیک آن ها را از زوایای جدید مورد مطالعه قرار می دهیم.
هر جلسه آن-لاین با به رسمیت شناختن فضای خانه - و در حد امکان فضای بیرون خانه - شروع می شود. در هر جلسه ی ۹۰ دقیقه ای این مراحل را با شما به اشتراک می گذاریم :
-ابزارهای سوماتیکـ (تن-آگاهی) وتنفسی برای آماده سازی و بیدار کردن بدن
-کادرهای خیال پردازی بر اساس دانش آناتومیک و لایه های درهم تنیده بدن-ذهنی
- هدایت روند بداهه پردازی، دقیق تر کردن مهارت های حسی و شکل گیری مجموعه های کورئوگرافیک
-اشاره به پژوهش های مرتبط در حوزه علوم انسانی برای الهام گرفتن و حرکت کردن
هر جلسه شامل ۷۰ دقیقه تمرین و ۲۰ دقیقه گفتگوی گروهی خواهد بود. این جلسات همزمان برای مخاطبین فرانسوی زبان هم برگزار می شوند. تقریبا هر هفت جلسه یک بار یک جلسه گروهی میان گروه فارسی زبان و فرانسه زبان برگزار خواهد شد.
چه؟
جلساتی برای جستجو به وسیله ی تکنیک های بداهه پردازی برگرفته از جعبه ابزار رقص، تکنیک های سوماتیک، مردم نگاری پدیدارشناسانه، تصویربرداری مراقبتی و امکانات مکان و ابزار دیجیتال
برای که؟
شرکت در این جلسات پیش نیازی لازم ندارد و برای حضور همه بدن ها با توانایی ها و ناتوانی های مختلف باز است. برای هماهنگی و پایداری بیشتر گروه تمرین کننده، دعوت می کنیم پیش از ثبت نام یک پرسشنامه را کامل کنید.
کجا؟
جلسات به صورت آن لاین و روی پلتفرم زوم - یا جیتسی- اجرا می شود.
کِی؟
جلسات فارسی هر جمعه از ساعت ۱۱:۳۰ تا ۱۳ به وقت تهران برگزار می شوند.
هزینه؟
لابراتوار تن.بافی در پی ایجاد شکل های پایدار مشارکت مالی است که در عین حال در را برای دسترسی افراد با توانایی های مالی مختلف هموار می سازند. با این هدف، این کارگاه پژوهشی بر پایه ی مشارکت مالی آزاد و آگاهانه خواهد بود. دعوت میکنیم بالاترین قیمتی که در توانتان هست را بپردازید. با این پرداخت، شما از معلم و پروژه ی پژوهشی او در تن.بافی حمایت خواهید کرد و در عین حال به نوعی حامی کسانی خواهید بود که با امکان مالی کمتری به ما می پیوندند.
مبلغ پیشنهادی برای شرکت کنندگان خارج از ایران - بین ۵ تا ۱۵ یورو
قابلیت دسترسی - ۵ یورو
هزینه اصلی کلاس - ۱۰ یورو
مشارکت حمایتی از پروژه - ۱۵ یورو
کسی به دلیل مشکل مالی از شرکت کردن صرف نظر نکند!
مبلغ پیشنهادی برای شرکت کنندگان داخل ایران - از ۵۰ هزار تومان به بالا
هزینه ی پرداختی افرادی که از ایران به ما می پیوندند، تماما و صد در صد، به یکی از مراکز مورد تایید ما در آموزش و توانمندسازی پایدار گروه های آسیب پذیر جامعه واریز خواهد شد.
در این باره می توانید از طریق ایمیل با ما در تماس باشید: tan.baafi.lab@gmail.com
توسط که؟
کامنوش خسروانی بیشتر از ۱۵ سال است که پیگیرانه می رقصد و با ابزار رقص خلق می کند و آن را آموزش می دهد. کامنوش این روزها در حال نوشتن پروژه ی دکتری خود در رشته انسانشناسی رقص (مدرسه ی عالی مطالعات عملی - پاریس ) می باشد. او تسهیلگر و آموزشگر تکنیک مصاحبه تشریحی (ریز-پدیدارشناسی) است و در مدرسه ی تکنیک های پرانیک و آرهاتیک یوگا تمرین می کند.
پروژه ی دکتری کامنوش خسروانی، منتخت جایزه « موزه انسانشناسی که برانلی» به یک موقعیت آیینی زنانه نگاه می کند و شکل های آموزش حسی، بینافردی و اجتماعی رقص را می کاود. پرسش های کلیدی پژوهش وی شامل : رابطه میان فضای خصوصی و عمومی و خاصیت نفوذپذیر این دو شکل بندی از فضا، مهارت های حسی رقصنده ، و رابطه میان زبان و کنش بدنی است. در لابراتوار تن.بافی، کامنوش خسروانی و همکارانش در حال رشد یک لانه ی فکری-عملی در رابطه با اعمال بدنی و یادگیری اجتماعی می باشند - برای اطلاع بیشتر از جلسات و برنامه های پیشین و پسین تن.بافی به سایت مراجعه کنید.
وی طرح پژوهش- آفرینش « جایی بین پوست ها» را برای مطالعه فرهنگ بدن در فضای مجازی و دخالت خلاقانه در آن هدایت می کند.
EntrePeau
Atelier d’improvisation pour les corps d’in(ex)térieur
Avec le confinement et la distanciation sociale, nous avons passé plus de temps à l’intérieur de notre maison, de notre quartier, mais aussi (pour certain.e.s d'entre nous) de notre corps. En même temps, beaucoupont mis en place de nouveaux dispositifs afin de rester connectés les uns avec les autres. Cette situation nous a confrontés, d’un côté, à une absence totale de possibilité de toucher l’autre(dès lors qu’il ne fait pas partie de notre foyer) et d’un autre côté, à notre besoin fondamental d’interactions sociales. Entre temps, les outils numériques ont déployé de multiples propositions de connection et ont aidé à construire des ponts, depuis chez nous, vers ces autres éloignés.
Dans le monde de la culture également, les artistes ont partagé “en live” leurs pratiques avec celles et ceux qui souhaitaient y assister, on a inventé de nouvelles formes performatives dans l’espace virtuel, on s’est réunis, et on a pris le temps de discuter, de partager nos ressources, nos peurs, nos colères et nos espoirs.
A partir de notre positionnement corporel dans un espace interne, chez soi, ces ateliers valorisent la répétition créatrcie et l’accumulation d’expériences dansées, et donnent la possibilité aux participants de s’engager dans un processus chorégraphique. Nous aborderons les thèmes liés à la co-existence, comme “liberté”, “relation”, “indépendance” et ou encore “chez soi”, “espace public”, “terrain”, et tant d’autres, que nous explorerons et mettrons en perspective par le biais d’études chorégraphiques.
Chaque séance, partagée sur une plate-forme de visioconférence commence par un moment de reconnaissance pour chaque participant de l’espace interne de sa maison (et dans la limite des possible de l’espace extérieur) dans sa forme et sa taille. Durant chaque séance de 70 minutes nous partageons avec vous des outils suivants:
- Techniques somatiques et de respiration pour le réveil global du corps
- Cadres d’imagination à partir des savoirs anatomiques et des relations entre-tissées du corps- esprit
- Conduite des processus d'improvisation, affinage de nos compétences sensoriels, générer des constellations compositionnelles
- Références aux études en sciences sociales, soulevant des questions en rapport avec notre thématique, pour s’en inspirer et nous mettre en mouvement
Chaque séance est répartie en temps de pratique (70 minutes) et temps de partage verbal (20 minutes). Ces ateliers sont conduits, parallèlement dans un autre groupe en langue Persane. Tous les septs séances nous organiserons une séance “Jam Franco-Iraniens” entre tou.te.s les participant.e.s.
Quoi?
Atelier d’improvisation corporelle à partir des outils de la danse contemporaine, des technique issues du Contact Improvisation et des approches somatiques, de l’ethnographie phénoménologique, de la photographie contemplative, en concordance avec les outils et les possibilités de la technologie numérique.
Pour qui?
Les ateliers restent ouverts à toutes les formes corporelles, avec leurs capacités différentes de faire et de sentir. Le seul prérequis pour chaque participant serait son désir d’expérimenter et sa volonté de partage. Pour des questions d'organisation et d’engagement partagé, nous vous demandons de remplir un questionnaire avant de vous inscrire.
Où?
Les sessions auront lieu sur Zoom ou Jitsi.
Quand?
Les ateliers en français auront lieu tous les lundis de 9h à 11h30 à partir du 1 juin.
Paiement?
Tan.Baafi Lab. aspire à créer des modalités de participation financière durables, offrant également une opportunité et un accès équitable à des moyens financiers divers. La participation à ces ateliers est donc basée sur une contribution libre et consciente. Vous êtes prié de payer à la hauteur qui vous est possible. Votre contribution soutient d’une manière équitable et durable le travail de l’enseignant et sa recherche, le projet de Tan.Baafi, ainsi que ceu.elle.x qui avaient besoin d’aide pour assister ces ateliers. Les participants nous rejoignant en Iran, paient sur un compte dédié, à cent pour cent, à une association partenaire venant en aide auprès de personnes vulnérables dans la situation actuel en Iran.
Participation libre et consciente (montant suggéré entre 5-15 euros) Que personne ne se retourne pour cause de manque de moyen!
Une séance offerte aux adhérants de Tan.Baafi
Pour toute question concernant le paiement n'hésitez pas à nous écrire : tan.baafi.lab@gmail.com
Par qui?
Kamnoush Khosrovani est artiste (vidéo)danseuse, chercheuse doctorante en Anthropologie de la danse (EPHE), praticienne et formatrice en Micro-phénoménologie (GREX), thérapeute pranique (IIS) et praticienne certifiée en Arhatique Yoga (IIS).Elle prépare sa thèse de doctorat, lauréate du prix de Terrain du Musée de Quai-Branly 2016, autour d'un rituel dansé en Iran, notamment dans les groupes de femmes et explore la danse comme une situation d’apprentissage sensoriel, intersubjectif, et sociale. Ces principales questions de recherche porte sur : les relations entre l’espace privé et publique et la porosité de ces deux distinctions spatiale, les compétences sensoriels des danseurs et le réseau relationnel entre le langage et les actions.
Elle est également directrice artistique de l’association Tan.Baafi Lab. au sein de laquelle elle continue à développer un incubateur de réflexion-pratique autour du corps et l'apprentissage social. "EntrePeau" est le nouveau projet de Kamnoush Khosrovani. Ce projet qui se trace en tant que recherche-création, explore et questionne “l’espace virtuel” et la culture de corps qu’il forme et déforme à travers nos usages et expérimentations.